31 mar 2017

I znowu o imionach.


   Pisałam już wam raz o imionach, ale mój bzik na punkcie ich znaczenia i pochodzenia się pogłębił, więc uraczę was kolejną porcją wiadomości na ich temat. Przy okazji pochwalę się wam, bo jeszcze nie było okazji, że ostatnio zostałam mamą chrzestną małego Ignasia. A patrząc po znaczeniu jego imienia, wyrośnie mi na niezależnego indywidualistę i będzie śmiało kroczył przez życie. I dobrze, niech sobie bąbel mały radzi!

   Imiona obecnie są czymś oczywistym i pewnie zdziwi was fakt, że w starożytności sprawę tę traktowano nieco inaczej; w Egipcie wierzono, że imię należy zachowywać w tajemnicy, ponieważ osoba, która się go nauczy, będzie panowała nad daną osobą. Imię postrzegano wtedy jako źródło kierowania przeznaczeniem i dlatego też Egipcjanie posiadali dwa imiona – wielkie - tabu i małe - publiczne, które było używane przy innych.

   Znalazłam również informację, że pewne prastare wierzenia zakładały, że ilekroć człowiek wypowiedział swoje imię, oddzielał od siebie cząstkę swojej osoby i jeżeli powtarzał je bardzo często, to chudł. Chcecie szybko zrzucić kilka kilogramów? Powtórzcie swoje imię dziesięć tysięcy razy i efekt gotowy, bez głodówek i ćwiczeń! Aby zachować swoje ciało przy zdrowiu, bogaci obywatele – szczególnie Madagaskaru, bo stamtąd pochodził ten przesąd – zatrudniali niewolników, którzy wymawiali imię pana, w razie takiej potrzeby.

   Bez wątpienia imię miało funkcję swoistego rodzaju zaklęcia; według mnie nadal przejmuje się niektóre – nie wszystkie, w porządku – cechy swojego imienia, o czym kilkoro z was przekonało się na własnej skórze pod poprzednim postem tego typu. Nie zgodzę się z tym, że znaczenie imion ma taką właściwość jak horoskopy i każdy znajdzie tam opis własnej osoby. Czytając znaczenie imienia Monika, Klara czy Aniela kompletnie nie potrafię odnaleźć cech, które odnosiłyby się do mnie, jako do osoby.

   W XX wieku najczęściej nazywano córki Anna, Maria, Katarzyna, Krystyna, Zofia, Małgorzata, Agnieszka, Janina, Barbara i Ewa. Chłopców natomiast: Jan, Stanisław, Andrzej, Piotr, Józef, Krzysztof, Tomasz, Paweł, Tadeusz i Marcin. O ile w przypadku chłopców dwa pierwsze miejsca nadal świecą triumfy w dzisiejszych czasach, o tyle u dziewczynek ciężko już spotkać takie imiona. Sprawdziłam też, że od 2000 do 2008 roku najczęściej nadawanymi imionami dla dziewczyn były zawsze Julia i Wiktoria. Nieprzerwanie, przez osiem lat. Co więc musi się dziać teraz w klasach, gdzie jest po pięć Julek i po trzy Wiktorie? Po 2009 roku popularność Wiktorii upadła, ale nadal Julie i Jakuby tłumnie opuszczają polskie porodówki. Biorąc pod uwagę statystykę, ośmielę się wysnuć wniosek, że większość z was będzie miało zięcia/synową o takich imionach. Zobaczycie!

   Nie wiedziałam, że imię Marlena pochodzi zapewne z połączenia Marii i Magdaleny; co teraz łącząc ze sobą te imiona wydaje mi się to jasne jak słońce. Ostatnio jedna z was urodziła synka – Filipa. Sprawdziłam więc i znaczenie jego imienia; kobieto, Twój syn wyrośnie na pomysłowego i energicznego człowieka. Nie będzie bał się ciężkiej pracy, będzie umiał dogadać się z kobietami a te będą do niego lgnęły. Przygotuj się na bycie wspaniałą teściową!

   Natknęłam się ostatnio na piękne i mało spotykane imię Ilka – to osoby zdecydowane, tajemnicze, trochę nerwowe, ale przywiązujące dużą wagę do przyjaźni. W ogóle o tym imieniu jest dość mało wiadomo, a przynajmniej ja nie mogłam się dogrzebać do informacji.

   Katarzyny to bardzo nerwowe kobiety, które są bardzo inteligentne, ale mają skłonność brania wszystkiego do siebie. Nie mają zbyt wielu przyjaciół, ale starannie ich sobie dobiera, cieszy się szacunkiem tłumów a w życiu kieruje się szlachetnością i uczciwością. Nikodem fascynuje się tym, co niezwykłe i uparcie broni swoich racji, nawet jeżeli są one absurdalne. Jest pewny siebie, ambitny i energiczny i ma powodzenie wśród kobiet; samo znaczenie jego imienia oznacza ten, który zwycięża dla ludu. 

   Łukasz, a więc mój przyszły małżonek to – według znaczenia – osoba dokładna, pracowita i cierpliwa. Nie lubi hałasu, lubi pomagać innym, nie znosi konfliktów i jest niezwykle rodzinny. Jego życiową dewizą jest powoli, ale do celu i zawsze swoje cele osiąga. Ha, teraz możecie mi już zazdrościć jak dobrze trafiłam. Brawo ja!

   Nie zapominajmy jeszcze, że niektóre imiona mają swoje zagraniczne odpowiedniki. Polski Andrzej to oczywiście Andrew w Anglii, Andrea we Włoszech i Antero w Finlandii. Tka bardzo popularny Jakub to Jacob, Tiago w Portugalii i Jaakko u finów.

   Jeżeli jeszcze nie czytaliście o swoich imionach – polecam. Można nieźle się pośmiać i może trochę bardziej poznać siebie? 


59 komentarzy:

  1. A ja tam wierze ,że imię niesie coś ze sobą energetycznego, tak na szczęście , na dobre życie trzeba się zastanawiać jakie imię chcemy dać dziecku.

    OdpowiedzUsuń
  2. Już dawno temu interesowałam się tym tematem i muszę przyznać, że faktycznie coś w tym jest - wiele z cech przypisywanych mojemu imieniu sama posiadam - a może to tylko zbieg okoliczności?
    Na pewno wybierając imię dla dziecka nie będę kierowała się jego znaczeniem tylko swoim gustem i narzeczonego :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Długo zastanawiałam się nad wyborem imion dla moich dzieci, sięgałam nawet po ich łacińskie źródła, przeglądałam przepisane im znaczenia. :)
    Bookendorfina

    OdpowiedzUsuń
  4. Lubię czytać o imionach, coś w nich jest, co mówi o człowieku.. ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Mój chłopak również ma na imię Łukasz :)
    mój blog

    OdpowiedzUsuń
  6. Myślę, że nie ma co sę sugerować znaczeniem, bo w każdym innym źródle podane jest co innego, może przybliżonego ale jednak nie to samo. Fakt, że sama gdzies kiedyś się w to zagłębiałam, może faktycznie bym się zgodziła z niektórymi sprawami ale.. wiele bym też pominęła :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Lubię o tym poczytać ale nie biorę sobie tego do siebie mimo iż część się sprawdza... chociaż czy nie jest to tak, ze przypisujemy sobie pewne cechy i doszukujemy sie ich po tym, kiedy przeczytamy, że są przyporządkowane do naszego imienia? ;)

    Co do imion oglądajać Master Chefa Juniora dowiedziałam się, ze Tosia to skrót od imienia Antonina. Zawsze myślałam, że Tosia to skrót od Teodory :P

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A jak ktoś czyta to znaczenie w wieku lat 20 +, więc jest już jakoś uformowany i wtedy się to sprawdza? :)
      Mam psa Tosię, więc wiedziałam od zawsze, że to od Antoniny :) a od Teodory jest Teosia :)

      Usuń
  8. Nigdy nie czytałam o imionach, chyba xD Bardzo ciekawy post, zaraz wpiszę w wyszukiwarkę swoje imię :D

    OdpowiedzUsuń
  9. mojego nie ma ale jest kolezanki i cieakwa interpretacja bo nie wiem czy ona taka jest xD pozdrawiam i zapraszam :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Ciekawe czy dowiedziałabym się czegoś o swoim imieniu ;)

    OdpowiedzUsuń
  11. Czasami imię nadaje cechy charakteru ;)

    OdpowiedzUsuń
  12. Ja chyba jestem za teoria ze Imie ma jakies przeslanie i wcale nie jest latwo wybrać imie dla swojej pociechy Pozdrowionka!

    OdpowiedzUsuń
  13. Imię jest czymś naprawdę ważnym - pozostaje od (praktycznie) urodzenia aż do śmierci. I może nie zwraca się na to uwagi na co dzień,ale ma swoją moc.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Teraz się zaczęłam zastanawiać co z ludźmi, którzy imię zmieniają ? Bo są i tacy :)

      Usuń
  14. Mnie irytuje popularność Nikodema, jakie to okropne imię ;) Szczególnie jak zdrabniają go do Nikosia :(
    Teraz jest bardzo wiele małych Maryś,ja znam 4 małe. A w sumie sama mam tak na drugie imię, i szczerze żałuję,że nie mam tak na pierwsze, bo w moim roczniku to akurat zdecydowanie nie było popularne imię :)
    Ignaś to super imię:)
    https://sweetcruel.wordpress.com/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nikodema mogłabym mieć, bo moja mama miała na nazwisko panieńskie właśnie Nikodem - więc to trochę tradycja :)
      Ignaś w ogóle jest super :)

      Usuń
  15. Jakoś tak dobraliśmy imię naszemu synowi, że źródłosłowiem bardzo pasuje do jego charakteru :)
    Zawsze podobało mi się imię Ida, a z męskich nie lubię tych wszystkich Józefów, Franciszków itp.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ida ładnie :) kojarzy mi się oczywiście z Borejkami :)

      Usuń
  16. mam książkę o znaczeniu imion :D całkiem fajna, ale o mnie praktycznie nic się nie zgadza:D jakby opisali mój charakter zupełnie na odwrót

    OdpowiedzUsuń
  17. Jestem Magdaleną, a miałam być Emanuelą (to by dopiero było szaleństwo) ;) Czy ja wiem czy imiona mają coś do rzeczy... Bardziej rzekłabym, że znaki zodiaku wiążą nas z pewnymi cechami.
    Pozdrawiam serdecznie! :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Emanuelą? Wtedy to byś się z pewnością wyróżniała :) i byłabyś jedyną blogerką Emanuelą, bo więcej to ja nie znam :)

      Usuń
  18. A moje imię nadal funkcjonuje - przynajmniej u mnie ;-)
    Nie zamieniłabym go na żadną Julkę, czy Wiktorię :-)
    Wydaje mi się, że dla mnie jest idealne :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Małych Ań nie spotykam ostatnio, ale na pewno nadal tak ludzie dzieci nazywają :) Agat za to malutko jest :(

      Usuń
  19. Szkoda, że ta metoda odchudzania nie działa...

    OdpowiedzUsuń
  20. A więc nie tylko ja mam bzika na punkcie imion! To uciążliwe, bo kiedy piszę książkę, imię bohatera musi być i ładne, i pasować do niego.
    A Ilka... Pierwszy raz to widzę. Właśnie mój bohater ma podobne imię - Ilkka. Męskie, fińskie, piękne.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Też pierwszy raz się z Ilką spotkałam i jestem zakochana w tym imieniu :)

      Usuń
  21. Ja właśnie uwielbiam się zaczytywać w znaczeniu imion,zarówno tym śmiesznym jak i na serio przez kogoś opracowanym.. ;)

    OdpowiedzUsuń
  22. HAHAHA ;D Z Katarzynami 100% prawdy ;D

    OdpowiedzUsuń
  23. Sprawdziłam znaczenie imienia mojego męża i nic się tam nie zgada :) moje za to pół na pół, ale masz rację można się ubawić przy tym :P

    OdpowiedzUsuń
  24. Fajnie tak sobie czasem poczytać o znaczeniu imion, ale dla mnie to bardziej ciekawostka i traktuję to raczej z przymrużeniem oka ;) Ale za to lubię szukać skąd się wzięły i co znaczą :D

    OdpowiedzUsuń
  25. mnie się bardzo podoba imię Filip. kiedyś nawet myślałam, by tak nazwać syna, ale imię to "nie brzmi" mi w połączeniu z moim nowym nazwiskiem:P

    OdpowiedzUsuń
  26. Rzeczywiście dla starożytnych ludów imiona miały dużo większe znaczenie niż dla nas współczesnych. Imię wskazywało na to kim dany człowiek jest i jaka jest jego życiowa misja. A obecnie to po prostu nadaję się bo ładne, czy ekstrawaganckie :)

    OdpowiedzUsuń
  27. Bardzo ciekawy post, nie wiedziałam, że dawniej imię miało aż takie wielkie znaczenie.

    http://weruczyta.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  28. Uwielbiam twój styl pisania :) Wszystko się tak przyjemnie czyta. Mojego imienia niestety u ciebie nie znalazłam :)
    http://gingerheadlife.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  29. O Marlenie nie wiedziałam, a faktycznie to takie oczywiste nagle :) I o zięciu też nigdy nie pomyślałam :o A tutaj też faktycznie łatwo będzie zgadnąć jego imię haha :) Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  30. Osobiście nie do końca wierzę w to, że imię determinuje charakter człowieka, ale jest bardzo ważne i na pewno na ten charakter ma wpływ. Jeśli np. nazwiemy niezwykle nieśmiałą dziewczynkę egzotycznym imieniem, to nie będzie tym zachwycona, bo będzie dodatkowo zwracało na nią uwagę.
    Przeczytałam z ciekawości co piszą o moim imieniu, na upartego znajdzie się kilka podobieństw, ale wierzę, że to raczej wynik zbiegu okoliczności :-)
    Sama przy wyborze imion kierowałam się raczej własnym gustem, ale i znaczenia brałam pod uwagę.

    OdpowiedzUsuń
  31. Ilka - ja tak nazywam przyjaciółkę Ilonę:) Nie wiedziałam, że jest takie imię.

    OdpowiedzUsuń
  32. Ale się wkręciłaś w te imiona ;p Też nie wiedziałam, że jest takie imię jak Ilka ;)

    OdpowiedzUsuń
  33. Z tym Egiptem już kiedyś słyszałam, ale przyznam, że oni w ogóle mieli ciekawą kulturę i tam sporo takich smaczków jest. :D
    Ale co do znaczenia imion to znasz moje zdanie i nadal go nie zmieniam. ;)

    OdpowiedzUsuń
  34. Już Ci to pisałam pod poprzednim postem, że zbyt nie lubię swojego imienia aby sprawdzać jakiekolwiek jego znaczenie. Wymieniłaś imię mojej siostry i opis się nawet nawet zgadza :)

    OdpowiedzUsuń
  35. Ciekawa porcja wiadomości. Od dziś moją dietą jest częste wypowiadanie imienia. :D Na pierwsze mam Paulina, a na drugie Marietta - imię zapożyczone z języka włoskiego, a na Polski tłumacząc Maria. ;)

    OdpowiedzUsuń
  36. kiedys podobalo mi sie imie jakub:)

    OdpowiedzUsuń
  37. A ja mam na imię Daniela... No ciekawe co o nim myślisz? :D

    OdpowiedzUsuń
  38. Imiona zawsze mnie fascynowały i do tej pory uwielbiam poznawać ich etylomogię. Niektóre z nich mają naprawde ujmującą genezę ;)
    Nigdy nie chciałam zamienić swego imienia na inne - choć nie wiem, na ile mogłabym sama określić zasadność jego znaczenia w odniesieniu do mojej osoby. Zauważyłam też, że imię w jakimś stopniu determinuje osobowość :) Zazwyczaj osoby noszące te same imiona, posiadają również tożsamy zbiór cech. Czy to nie magia? :D

    Podoba mi się przywołane przez Ciebie imię Ilka, ale mam słabość do Heleny, Ireny, Klaudii oraz... Stanisława i Antoniego.

    OdpowiedzUsuń
  39. Bardzo ciekawy post :-) O swoim imieniu czytałam juz niejednokrotnie... ;-) A księgi imion to w domu mam chyba trzy - oczywiście podchodzę do tego z przymrużeniem oka, ale... chyba zacznę za chwilę powtarzać na głos swoje imię; -) Świetny tekst!

    OdpowiedzUsuń
  40. Bardzo oryginalny wpis. ;) Nie czytałam jeszcze niczego podobnego.
    Gratuluję zostania mamą chrzestną.
    Świetne to z tym powtarzaniem imienia i chudnięciem. Pewnie działałoby lepiej, gdyby w trakcie wypowiadania wykonywać przysiady. :D
    Nie znałam imienia Ilka. Brzmi dość specyficznie, ale to na pewno kwestia przyzwyczajenia.
    Julia to bardzo ładne imię, więc nie dziwię się, że wiele osób je wybiera. Mam jednak takie wrażenie, że często imiona wynikają z seriali, jakie oglądają matki. :D I tak, gdy w telewizji królował serial Majka, u mnie w Kurierze Parafialnym wśród imion znajdowałam często kilka Majek. :P A jak serial Julia, to Julii. :P
    Ja miałam być Wiktoria, ale mama powiedziała, że Wiktor to męski odpowiednik, więc lepiej Weronika. :D
    ~Wer

    OdpowiedzUsuń
  41. Interesujące :) Zapraszam do mnie 💋

    OdpowiedzUsuń
  42. Ja chciałabym żeby moje dzieci miały klasyczne imiona np po dziadku Henryk, Franciszek. :)

    OdpowiedzUsuń
  43. A niech Cię! :D Przeczytałam ten i poprzedni post i aż sprawdziłam znaczenie swojego imienia.. wszystko się, cholera, zgadza :D
    Strasznie ciekawe są też informacje, do których udało Ci się dogrzebać ;)
    A Ilką zauroczyłaś mnie totalnie <3 Brzmi przepięknie

    OdpowiedzUsuń