"Powrót do Daringham Hall" i #LoveMeWithLies #MimoMoichWin #MimoTwoichŁez #MimoNaszychKłamstw, czyli zapowiada się niezła seria!

   Spotkałam się ostatnio z książką, która była dość nietypowa a dzięki temu ciekawa, ponieważ dotyczyła rodziny bogatych arystokratów, ale nie była – jak można by się spodziewać – osadzona w XVIII czy XIX wieku, ale współcześnie. I to nie byle gdzie, bo w okolicach King's Lynnu, który miałam kiedyś okazję pozwiedzać. A lubię czytać o miejscach, które znam, bo mogę zestawić ze sobą to, co realne z tym, co opisane zostało przez autora.

   Ben Sterling jest typowym bogatym i odnoszącym sukcesy mieszkańcem Ameryki; przystojny niczym gwiazda z wielkich ekranów, przedsiębiorczy niczym sam Donald Trump i oschły niczym rasowy polityk. Ben jest bohaterem, w którym kochają się miliony czytelniczek i tak naprawdę nie wiadomo dlaczego, bo trzeźwym okiem patrząc to zwykły gbur i odludek; ale jednak taki „cichy i władczy” typ wkrada się szturmem do kobiecych serc. A gdyby dodać do tego jeszcze fakt, że Ben jest synem angielskiego arystokraty, to z miejsca wyprzedza on w rankingach „top-literackie-ciacha” samego Edwarda Cullena i Christiana Grey'a.

   Problem tylko w tym, że Ben o swoje dziedzictwo musi walczyć, gdyż jego ojciec nie ma pojęcia, że ma jeszcze jednego syna. Syna, który – jako pierworodny – mógłby wstrząsnąć w posadach całym rodem Camdenów. Za Benem przemawia także fakt, że nie był on byle bękartem, ale synem z prawego łoża; jego matka i Ralph Camden byli małżeństwem, gdy oboje mieli po 19 lat i uważali, że ich miłość jest równie wielka jak ta, która łączyła młodych kochanków z Werony kilka wieków wcześniej. Niestety dość szybko okazało się, że związek należy unieważnić i zapomnieć o sobie na całe życie. Dopiero po ponad 30 latach głowa rodów dowiedziała się, w niemiłym pozwie sądowym, iż jego pierwszy związek małżeński nigdy nie został unieważniony, przez przeoczenie rodzinnego prawnika a krótkie małżeństwo skutkowało przyjściem na świat małego Bena, który przez całe życie pielęgnował w sobie nienawiść do nieznanego ojca.

   Aby wywalczyć sobie prawo do tytułu i majątku – bardziej z przekory i chęci dokuczenia krewniakom, niż z faktycznej potrzeby ducha, Ben wyrusza na Wschód Anglii. Niestety, kilka złożonych na siebie czynników sprawia, że jego podróż wymyka się ze spisanego wcześniej w elektronicznym notatniku planu. Po pierwsze, na nieznanej mu wąskiej angielskiej drodze zastaje go burza i to nie byle jaka, ale prawdziwa, angielska, która łamie drzewa i zrywa więcej niż meloniki z głów gentelmanów. Po drugie, wąska angielka dróżka zastawiona jest przez nieznane Benowi auto, w którym znajduje się piątka wyspiarskich nastolatek, odurzonych narkotykami; ot, taka rozrywka młodzieży w czasie burzy. Po trzecie, owe nastolatki za nic miały sobie maniery opisywane przez Jane Austen i podbiły Bena, dla zabawy i rozrywki, po czym ukradły jego auto i odjechały z piskiem opon. Gdy mężczyzna odzyskał już przytomność powłóczył się, ciągle w deszczu i wichurze, do pierwszego napotkanego domu, gdzie znajdowały się dwie bezbronne kobiety. A wiadomo co robią kobiety, gdy w czasie burzy nieznajomy puka do ich drzwi; unieszkodliwiają go wszystkim, co mają pod ręką. Jedna z nich, Kate, unieszkodliwiła go na tyle skutecznie, że Ben stracił pamięć i cała jego oschłość i nienawiść odeszły niczym ręką odjął.

   Między nim a Kate – która zaopiekowała się nim, z poczucia winy – zaczyna dziać się coś nieoczekiwanego, chociaż często w książkach i w życiu spotykanego. Dwoje dorosłych, atrakcyjnych ludzi, którzy mieszkają razem, często w końcu dopada namiętność; cóż, jednak rzadko kiedy jedna ze stron ma amnezję i nie pamięta nawet czy jest stanu wolnego i czy aby nie ma czwórki małych dzieci za oceanem.

   „Powrót do Daringham Hall” to pierwsza część bardzo ciekawie zapowiadającej się trylogii, w której głównych skrzypiec nie będzie grała miłość między dwójką bohaterów, ale walka o majątek i o dobre imię całego rodu. Okraszona jest oschłością Bena (pamiętajcie, kobiety uwielbiają takich bohaterów!), dobrocią Kate i przyjaźnią, która scala mocno całą rodzinę Camdenów. Niezapomnianą postacią jest także lady Eliza, która od razu skojarzyła mi się z babką księżniczki Mii z „Pamiętnika księżniczki” - wredna, złośliwa i niedostrzegająca niczego poza czubkiem swojego arystokratycznego pozbawionego wągrów nosa. „Powrót do Daringham Hall” to na wskroś angielska powieść, dlatego nie ma się co dziwić, że bohaterowie, którzy mają korzenie jedynie angielskie nie potrafią prawdziwie kłócić się z amerykańskim i buńczucznym Benem; to takie ładne porównanie tych dwóch krajów i ludzi w nich mieszkających. Spokój i opanowanie starego kraju mieszają się z porywczością i wybuchowością nowego światowego mocarstwa. Co z tego wyniknie? Jak skończy się ta cała farsa? Czy Ben odzyska pamięć i na nowo stanie się oschłym i ponętnym mężczyzną? Cóż... to już musicie sprawdzić sami!

   Wczoraj odwiedził mnie kurier i przyniósł mi … czarną kopertę. Kiedy ją otworzyłam moim oczom ukazała się prosta, beżowa koperta i mały pakunek, który skrywał coś niesamowitego. Jest to zapowiedź niezwykłej wręcz serii, o której więcej napisze Wam za jakiś czas. Teraz możecie jedynie obgryzać paznokcie i podziwiać to, co znajdywało się w czarnej kopercie!

Pięknie napisany list i cztery zdjęcia, które zwiastują okładki kolejnych części serii. Pozwolę sobie przytoczyć Wam treść listu:

"Nie, nie jestem bez winy, ale zanim mnie osądzisz, pozwól, że coś Ci powiem. Pomyśl o mężczyźnie, którego kochasz najbardziej. Pomyśl o każdej wspólnej chwili wypełnionej rozmowami i milczeniem, o lepszych i gorszych dniach, o budzeniu się u jego boku. A teraz wyobraź sobie, że go tracisz. Ktoś wyszarpnął, wydarł ukochanego z Twojego życia i zostawił pustkę. Cholernie niesprawiedliwe, prawda?

Mogłabym odpuścić, zapomnieć, wyjechać... Jednak czy zrobiłabyś to samo, gdyby w grę wchodziło odzyskanie każdego wspólnego dnia z ukochanym? Do tej pory cierpiałam. Teraz postanowiłam zawalczyć, nawet jeśli to oznacza, że inni będą cierpieć. Bo miłość zawsze boli i nadszedł czas, by przygotować się na rany i blizny. A Ty, mimo moich win, nie potępisz mnie. Widzę, że już się wahasz, patrzysz w stronę ukochanego i myślisz, ile byłabyś w stanie poświęcić, by go odzyskać.

O."

   W paczce znalazła się także piękna bransoletka. 

Ah! Nie mogę doczekać się tej serii! "Mimo moich win" Tarryn Fisher - już 1 czerwca w księgarniach w całej Polsce! A niedługo przedpremierowa recenzja u mnie na blogu. Czy tylko ja nie mogę się doczekać?