Podsumowanie lipca i dwa książkowe tagi.

   Lipiec, lipiec i po lipcu. Upłynął on na ciągłych upałach i burzach; tydzień ciągłej pluchy i szarości za oknem zdecydowanie wyleczył mnie z niechęci do gorąca i 30 stopni na termometrze. Wolę już to niż wieczne targanie za sobą parasola.

   Niestety książek przeczytałam stosunkowo mało, ale za to po raz pierwszy od dłuższego czasu zarwałam noc przy lekturze, więc nie jest źle!

   Co do bloga, to odwiedziliście mnie aż 8 823 razy przy czym najchętniej czytaliście o moim subiektywnym spojrzeniu na typy bohaterek książkowych – tak, pamiętam, że mam stworzyć jeszcze wersję męską.

   Waszą sympatią cieszyły się też posty o serii książek Emily Giffin, z czego niezmiernie się cieszę. Ślubna tematyka także zbiera spore żniwo i nadal jesteście ciekawi naszych ślubnych przygotowań.    Jeszcze tylko 11 miesięcy! W tym miesiącu wybieramy zaproszenia, więc prawdopodobnie pojawi się post o nich i innych papierniczych weselnych wyrobach.

  Google nadal niestrudzenie pomaga mi w zdobyciu sławy i pieniędzy i odsyła was do mnie po takich hasłach jak:

   „poradnik przyszłej żony śmieszne” - wyjaśnijmy sobie coś kochani. Bycie żoną wcale śmieszne nie jest. Te wszędobylskie skarpetki i pilnowanie, żeby mąż się nie upił na wszelakich imprezach i nie leżał później pod stołem, wydając z siebie dźwięki niczym niedźwiedź w rui, wymaga stalowych nerwów. Dodatkowo żona musi być sterem, żeglarzem i kompasem w jednym a przy tym ogarnąć jeszcze aspekty kulinarne i w ramach lenistwa męża, umieć wymienić żarówkę i naprawić cieknący zlew – a ja to potrafię!

   „życiowe opisy do zdjęć” - hm. Cóż. Widać jestem kopalnią wiedzy i mądrości, skoro ludzie szukają u mnie takich inspiracji. Jeśli o życiowych opisach/hasłach mowa, to w ubiegłą sobotę byłam na weselu i tradycyjnie o północy odbywały się oczepiny. Jak zwykle w takich stresujących sytuacjach na dworze skryły się dziewczyny, które nie chciały łapać welonu; jedna z nich została zapytana dlaczego nie bierze udziału w zabawie i odpowiedziała: "Bo jadę na studia do Poznania." Jest powód? Jest. 

   „kobiety które znalazły idealnego mężczyznę” - ostatnio gdzieś na internecie przeczytałam, że prawdziwym skarbem jest mężczyzna, który mówi: jedź bezpiecznie, napisz jak będziesz w domu, bądź ostrożna, jak mija ci dzień?, jestem z ciebie dumny!

   Jeśli wasz kochany tak mówi, to znaczy, że trafiłyście na ideał ^^

ZALOTNY TAG KSIĄŻKOWY:

   Faza 1: Zauważenie – książka którą kupiłam ze względu na okładkę – ha, to teraz musiałabym wymienić prawie każdy tytuł z mojej biblioteczki, bo zdecydowanie należę do tej grupy czytelników, którzy kupują książki przez pryzmat okładki. I się tego nie wstydzę, bo zazwyczaj dobrze trafiam.

   Faza 2: Pierwsze wrażenie – książka, którą kupiłam ze względu na opis – saga „Zmierzch” znalazła się w moim domu dobre dziesięć lat temu, właśnie przez wzgląd na jej opis. I też nie wstydzę się przyznać, że lubię sobie czasami poczytać o krwiopijnym Edwardzie i Belli, którą mimo wszystko lubię.

   Faza 3: Słodkie słówka – książka ze świetnym stylem pisania - „Ptak dobrego Boga”! Zdecydowanie nie jest to typowa książka a styl pisarza odbiega od tego, z czym można się spotkać na co dzień. Jeśli chcecie recenzję to proszę – Klik.

   Faza 4: Pierwsza randka – pierwszy tom serii, po którym miałam ochotę od razu zebrać całą kolekcję – i nadal powracam do „Zmierzchu”. W tamtym okresie mojego życia (gimnazjum) zebranie całej serii było o tyle trudne, że nie dysponowałam żadną fortuną (chociażby ubogą fortuną) i musiałam pleść przez tydzień o tej książce w domu, zanim rodzice zdecydowali się mi ją kupić.

   Faza 5: Nocne rozmowy telefoniczne – książka, przy której ostatnio zarwałaś noc – ostatnio spędziłam noc w towarzystwie książki „Z miłości”. Typowe babskie romansidło, ale tak miło mi się je czytało!

   Faza 6: Kontakt fizyczny – książka, którą kocham za towarzyszące uczucia – „Nigdy i na zawsze”, która nadal pozostaje moją ulubioną książkową pozycją. Mówi się, że wszystkie książki i piosenki są o miłości i ta też o miłości jest, ale całkiem innej, nieznanej, fenomenalnej.

   Faza 7: Zawsze w myślach – książka o której nie mogę przestać myśleć - „Pięćdziesiąt twarzy Grey'a” tak mocno zniszczyło mi psychikę, że chyba nigdy o niej nie zapomnę. Niestety.

   Faza 8: Spotkanie z rodzicami – książka, którą chcę polecić rodzinie i znajomym – ha, ja polecam co drugą książkę, którą przeczytam. Mama i koleżanki mają mnie już dość, bo ciągle tylko prawię im o nowościach książkowych.

   Faza 9: Myślenie o przyszłości – książka, które będę czytała jeszcze nie raz – wszystkie dzieła Jodi Picoult i Kasi Grocholi. Zdecydowanie.

    SZKOLNY TAG KSIĄŻKOWY (tutaj pragnę zauważyć, że kiedy czytałam odpowiedzi Agi na te pytania, myślałam sobie „ale dobrze, że ja nie muszę na nie odpowiadać, bo nie wiedziałabym co napisać. Potem doczytałam, że zostałam nominowana do tagu. I naprawdę długo myślałam nad odpowiedziami):

   Wf – książka ze zmianą akcji - a nie mogę napisać filmów ze zmianą akcji? Byłoby łatwiej. 

   Praca domowa – książka czytana po nocach – a tutaj to odsyłam do poprzedniego tagu, bo pytanie takie już było. Uf, jedna odpowiedź mniej!

   Wypracowanie z polskiego – dzieło polskiego autora – pewnie spodziewacie się, że zaraz zacznę wymieniać książki Sienkiewicza, Żeromskiego lub Mickiewicza. Ewentualnie Słowackiego, ale on z Mickiewiczem ponoć się nie lubili i nawet w jednym zdaniu ich nie będę zestawiać, bo to niebezpieczne – zaczną mnie nawiedzać i nie dadzą mi się wyspać.

   Wracając do pytania, to dla mnie najlepszym dziełem polskiego autora jest książka mało znana. Może wasi rodzice będą ją znali, możecie podpytać - „Pięć lat kacetu” Stanisława Grzesiuka. Mam w planach w sierpniu zrecenzować dla was jego książki i może uda mi się zarazić was sympatią do jego prozy.

   WOS – książka poruszająca społeczne problemy - „Pamiętnik narkomanki” Barbary Rosiek. Nigdy więcej tej książki nie przeczytam, bo ostatnio przepłakałam przez nią pół nocy. Niezwykle emocjonalna, aż za bardzo.

   Technika – książka z licznymi szczegółami – techniki nigdy nie lubiłam i książki bardzo szczegółowej też nie lubię, bo autor zazwyczaj tak się zatraca w ich opisywaniu, że zapomina o tym, co najważniejsze. Załóżmy, że dużo szczegółów jest w „Potopie” Henryka Sienkiewicza.

   Historia – powieść nieżyjącego już autora – powtórzę tutaj nazwisko Stanisława Grzesiuka, który napisał trzy książki i każda jest warta poznania. „Pięć lat kacetu”, opisywał jego losy w obozie koncentracyjnym a kolejne tytuły - „Boso, ale w ostrogach” i „Na marginesie życia” to także jego autobiograficzne wspomnienia (chyba wyszło mi teraz masło maślane)

   Pokój psychologa – dzieło, które wpłynęło na twoje życie - „Jelonek Bambi”, ponieważ była to pierwsza książka, jaką przeczytałam w całości sama. W drugim półroczu pierwszej klasy podstawowej wychowawczyni wzięła nas do szkolnej biblioteki i każde dziecko mogło wypożyczyć sobie jedną książkę do przeczytania. Wiadomo, że większość z nas nie potrafiła jeszcze dobrze czytać, bo dopiero co skończyliśmy naukę alfabetu, ale ja do szkoły poszłam już jako dziecko czytające, co zawdzięczam mojej babci. Dlatego też, gdy inne dzieci wybierały cienkie książeczki, gdzie więcej było obrazków niż treści, ja wybrałam trzystastronicową opowieść o jelonku, który stracił matkę. Czytałam tą książkę przez ponad miesiąc, ale podołałam. I od tamtej pory ciągle czytam. I płaczę nad losem osieroconych jelonków. 

   Sklepik szkolny – miejsce, gdzie kupujesz książki – mam to szczęście, że dzięki współpracy z wydawnictwami, większość nowości przychodzi do mnie za darmo i mogę trochę przyoszczędzić. Co jest teraz niesamowicie potrzebne, bo wiecie – ślub trochę kosztuje.

   Gabinet pani dyrektor – książka z nutką grozy – Grey! Może nie dla każdego, ale dla mnie ta książka to istny horror i nie pojmuję jak można lubić Anastasię przegryzającą wargę i mającą wewnętrzną boginię i Christiana, którego ulubionym pomieszczeniem w domu jest pokój z pejczami. Matko moja i prababko, ja najbardziej w swoim domu lubię kuchnię! Ale to może dlatego, że nie mam pokoju z pejczami.