"Miłość na Bali" Tanya Valko

   Bali zawsze kojarzyło mi się z egzotycznymi wakacjami pełnymi słońca i krystalicznie czystej wody. Omamiona internetowymi zdjęciami i ułudnymi obietnicami z biur podróży wybrałam sobie tą wyspę na miejsce moich wakacji idealnych.

   Teraz trafiłam na książkę "Miłości na Bali", napisaną przez wspaniałą kobietę, Polkę, która na co dzień mieszka w krajach arabskich i w swoich książkach opisuje coś więcej niż tylko zalety i superlatywy krajów tam położonych.

   Mimo, że "Miłość na Bali" jest drugą częścią Azjatyckiej sagi, to można ją czytać jako książkę całkowicie osobną - autorka pokrótce wyjaśnia wszystkie przeszłe zdarzenia, które w jakikolwiek sposób wpływają na fabułę tej powieści. Głównymi bohaterkami są Dorota i jej córka Maria; Polki, które większość życia, podobnie jak autorka, spędziły w egzotycznych krajach i które tam układały, nie zawsze pomyślnie, swoje życia.

   Ciężko mówić jest o fabule, ponieważ opisane jest tam codzienne życie naszych bohaterek i ich znajomych na rajskiej wyspie; życie, które drastycznie różni się od tego, co możemy zobaczyć w folderach z biur podróży. Pokazane są trudności jakie ma każdy, kto tam zachoruje; że żeby dostać się na oddział i mieć zrobione podstawowe badania trzeba tam zapłacić i to nie małe pieniądze. Aż nasza służba zdrowia wydaje się idealna przy tym, co tam się dzieje. Ale jeśli ktoś ma pieniądze - ach! - to traktowany jest jak król, i to nie tylko w szpitalach, ale we wszystkich dziedzinach życia. Pieniądze w tamtej części świata otwierają wszystkie drzwi i wszystko - nawet gwałt - uchodzi płazem.

   A jeśli o gwałtach już mowa, to autorka w drastyczny i brutalny sposób przedstawiła na przykładzie Adindy, ekskluzywnej prostytutki, która nagle dowiaduje się, że w swoim kraju nie może być niczego pewna - nawet tego, że nie zacznie nagle być traktowana jak najtańsze ulicznice i na nic zda się jej uroda i bogactwo.

   Dorota, nasza główna bohaterka, zdecydowanie nie jest pozytywną bohaterką; jest na tyle ludzka, na tyle nieidealna, że trudno jest polubić ją od pierwszych stron. Jednak irracjonalnie, mimo wszystkich jej wad ciężko byłoby mi po lekturze tej książki jednoznacznie stwierdzić, że Dorota nie jest dobrym człowiekiem; jest przede wszystkim bardzo pogubioną osobą, która w dodatku źle lokuje swoje uczucia, ale mimo wszystkich swoich nieszczęść odważnie brnie do przodu i z podniesioną głową wita każdy dzień.

Bali

   Ogólnie żadna z występujących tam postaci nie daje się polubić od samego początku i to jest cudowne! Tak bardzo przypominają zwykłych ludzi, tak daleko odchodzą od literackich ideałów, że "Miłość na Bali" aż tchnie powiewem rzeczywistości i autentyczności.

   Autorka ma dar pisania lekkim językiem; przez ponad 650 stron snuje opowieść o nieidealnych ludziach żyjących w pozornie idealnym miejscu, i tej opowieści chce się słuchać i słuchać bez końca i chłonąć je całym sobą.  Atmosfera tamtego miejsca zawładnęła mną do końca, czułam powiew bryzy znad Oceanu, zapach mie goreng - zasmażanego specjalnego makaronu z kurczakiem, rybą czy też owocami morza lub warzywami - czułam tłok tam panujący i te ulotne chwile, kiedy człowiek ma czas, żeby przystanąć i nacieszyć się pięknem, które go otacza.

   Tanya Valko stworzyła cudowną powieść, która pozwala czytelnikowi samemu ocenić czy Bali jest oblubienicą bogów czy krainą demonów, jak napisała we wstępnie sama autorka. Ja po lekturze książki mogę stwierdzić, że Bali to wyspa zamieszkała przez demony, które czasami chcą być dobre i dają ludziom chwilę oddechu od codziennych nieszczęść. Zazwyczaj jednak plączą ludzkie losy a potem złośliwie chichocząc patrzą jak śmiertelnicy próbują wybrnąć z bagna i znowu być przez chwilę szczęśliwymi. Do następnego razu.

   Za książkę serdecznie dziękuję wydawnictwu 

Jeśli chcecie wygrać tą książkę, to przypominam o konkursie - "Miłość na Bali"