Czy ja umiem gotować? Kuchnia dla zajętych kobiet i mężczyzn.

   Jesteście zajęci? Na pewno, w dzisiejszym świecie większość ludzi cierpi na chroniczny brak czasu a to niestety przekłada się na styl naszego jedzenia; jemy szybko, zachłannie i najczęściej jemy coś, co można przyrządzić w przysłowiowe dziesięć minut. Gotowe pierogi wrzucamy na wrzątek, ugotowany makaron zalewamy sosem ze słoika albo odgrzewamy pizzę, która była zrobiona kilka miesięcy wcześniej w przedsiębiorstwie, które swoją nazwę zaczerpnęło z Łotwy.

Zupa krem z papryki

   A gdybyśmy tak do tych dziesięciu minut dodali jeszcze pięć i stworzyli coś dobrego i zdrowego? Z mniejszą ilością GMO, kwasów, zapychaczy i pyszności, które zaczynają się na literę E? Z pewnością czulibyśmy się lepiej, mielibyśmy więcej sił a i nasze buźki wyglądałyby zdrowiej, bo przecież człowiek jest tym, co je. A ja zdecydowanie nie chcę składać się z samych E146 i tym podobnych.

   Z pomocą przychodzi nam Daria Ładocha (która do złudzenia przypomina mi Paulinę Holtz) i która stworzyła książkę kucharską dla zajętych kobiet i mężczyzn – a więc zero dyskryminacji w kuchni, gotować może każdy!

   W środku znajduje się 70 przepisów a całość podzielona jest na pięć działów – bo każde dziecko wie, że powinniśmy jeść pięć posiłków dziennie. Ja jem ich albo dwa albo dziesięć, ale zawsze byłam małą buntowniczką. Poszczególne działy to oczywiście – śniadanie, drugie śniadanie, zwane nowocześnie lunchem, obiad, deser i kolacja.

   Muszę przyznać, że większość z zaprezentowanych dań z przyjemnością bym zjadła a nawet potrafiłabym wykonać – biorąc pod uwagę moje liche umiejętności kulinarne, oznacza to, że przepisy są naprawdę łatwe i nawet osoba ucząca się dopiero gotować, z pewnością sobie z nim poradzi.

   Najbardziej kusi mnie przepis na zupę krem z kolorowych papryk. Wszelakie zupy z dodatkiem papryki uwielbiam, kremu nigdy jeszcze nie jadłam, więc połączę pożyteczne z nowoczesnym i dam wam znać w następnej notce, co z tego wyszło. A jak okaże się, że jestem mistrzem w robieniu zup-kremów to zgłaszam się do kolejnej edycji „Piekielnej kuchni”!

Zielony sernik

   Niektóre z przepisów przypadną do gustu tym z Was, które lubią łączyć to co dobre, z tym co było znienawidzone w dzieciństwie. Osobiście lekko przeraża mnie przepis na ciasto czekoladowe z burakami i suszonymi śliwkami i jego raczej nie wykonam, bo buraki kojarzą mi się jedynie z chrzanem i schabowym a trochę mniej z czekoladą i śliwkami. 

   Za to z chęcią pokusiłabym się na sernik z … zieloną herbatą. I wyobraźcie sobie minę swoich gości, gdy serwujecie im zielony sernik polany białą czekoladą i z dumą mówicie, że zrobiliście go w kilka minut i to wcale nie było takie trudne! Albo bananowe lody z cynamonem! Jutro niedziela, pewnie przyjadą goście, a że ja Was uwielbiam, to podam Wam przepis na tą pyszność. Notujecie?

W blenderze – urządzeniu niezbędnym w kuchni – musicie rozdrobnić cztery banany a później dodać150 ml 30% śmietanki, 2 łyżeczki cukru i cynamon. Blenderować dalej, bez przerwy (ćwiczymy tym samym biceps i triceps) a gdy masa jest już idealna, można podawać.

   Cóż, nie są to typowe zimne lody, ale któż chciałby jeść zimne lody, gdy za oknem taki mróz?

Samą książkę bardzo Wam polecam. Ja ostatnio mam istnego hopla na punkcie wszelakich kulinarnych publikacji i powoli uczę się gotować – rola żony zobowiązuje, będę musiała witać męża obiadkami, jak będzie wracał z pracy. Przynajmniej przez pierwszy miesiąc małżeństwa, później będziemy jedli tosty. Albo mnie mąż będzie zapraszał do restauracji a co! Pomarzyć sobie można.

   Lubicie gotować? I co ważniejsze – potraficie?