Ciocia Agatka ponownie rozwiewa wątpliwości - ślubne przesądy po raz drugi

   Pamiętacie może mój post z początku kwietnia o ślubnych przesądach? Jeśli nie, to z radością i chęcią przypominam – KLIK. Publikując go myślałam, że dzięki mnie wiecie już o nich wszystko, jednak jak się okazało, stare książki i internet kryją o wiele więcej ślubnych przesądów niż mogłam się spodziewać. Oto kolejna – mam nadzieję – ostatnia porcja informacji. I na dodatek i na pocieszenie kilka ślubnych zagranicznych obrzędów.

   Buty ślubne panny młodej powinny stać na parapecie do dnia ślubu - podobno gwarantuje to pogodę. O i cała zagadka rozwiązana, nie ma się co przejmować i odmawiać paciorków za słoneczną pogodę. Wystarczy ślubne buciki umieścić na parapecie i problem z głowy; idealne 25 stopni Celsjusza gwarantowane nawet w listopadzie.

   Pan Młody wg. starego zwyczaju powinien prowadzić Pannę Młodą z lewej strony, aby prawą ręką móc odganiać złe moce, które chciałyby przeszkodzić w zawarciu związku – i się wyjaśniło dlaczego pan młody zawsze był po prawej stronie (ubolewam nad tym, bo będę stała gorszym profilem do gości weselnych i nie wiem jak sobie z tym poradzę psychicznie i emocjonalnie.) Teraz zamiast złych duchów Pan Młody może odganiać nadgorliwe ciotki, chcące wycisnąć na policzku Młódki soczystego buziaka okraszonego karmazynową szminką, co zniszczyłoby perfekcyjny makijaż.

   Państwa młodych na weselu można powitać dwoma kieliszkami z przejrzystym płynem - w jednym jest woda, a w drugim wódka. Młodzi wybierają dla siebie kieliszek i muszą go wypić do dna. Ten, komu dostanie się wódka będzie rządził w małżeństwie – i tu pojawia się dylemat, bo nie chciałabym trafić na wódkę, bo nie potrafię wypić naraz jednego kieliszka – wiem, trudno w to uwierzyć – ale chciałabym w tym małżeństwie jednak rządzić ^^

  Czytając różne fora, często natykam się na pytania innych narzeczonych, które zastanawiają się, czy w dniu ślubu kupić Panu Młodemu prezent i co miałoby to być. Ogólnie samo pytanie uważam za głupie dziwne, bo po co kupować mu jakiś specjalny prezent? Kojarzy mi się to z formą zadośćuczynienia – wiecie, kawaler traci wolność a ukochana w zamian daje mu jakiś prezent. Co by za bardzo nie rozpaczał, że na jego palcu pojawi się obrączka. Ale nie o tym teraz. Niektóre z młodych decydują się wręczyć ukochanym zegarki, natomiast według przesądu nie należy nigdy prezentować zegarka, ponieważ odlicza on czas do rozstania.

   Zabobony nie ominęły także kwestii bukietów. O ile dopiero wczoraj dowiedziałam się, że w pierwszą rocznicę ślubu należy ususzony bukiet ślubny spalić, aby miłość między małżonkami ciągle płonęła, o tyle o drugim przesądzie wiedziałam już wcześniej. Otóż, jeśli w bukiecie ślubnym znajdą się kalie, to pierwszy umrze mąż. Mi w ogóle kalie kojarzą się tylko i wyłącznie z pogrzebowym nastrojem, ale co kto lubi.

   O welonie wspominałam już co nieco w poprzednim poście, jednak teraz muszę was doinformować. Otóż kobieta, która założy Pannie Młodej welon na głowę, ukradnie jej także przyszłego męża. Tak więc moje drogie koleżanki i przyjaciółki – łapy precz od mojego welonu!

Ah i welon był niezbędny, aby uchronić Pannę przed złymi duchami, które krążyły nad jej głową. Jeśli więc zdecydowałyście się na woalkę albo wianek to może w was wstąpić zły duch; ale nie martwcie się, mój kolega twierdzi, że przed ołtarzem zawsze rodzi się demon i nazywa się „żona”.

   Jeżeli będziecie wybierać kiedyś starostę, to pamiętajcie, że musi być to urodziwy mężczyzna z obrączką na ręku, który jest na tyle zaradny, żeby zarządzać całym weselem.

   Ciekawym staropolskim zabobonem, który idealnie będzie pasował do naszej sytuacji, jest przyniesienie przez Pana Młodego wiadra wody do domu swojej lubej, jeśli miał tam zamieszkać po ślubie. Niestety nie znalazłam nigdzie co miałoby to zapewniać, ale może jest to analogia do sytuacji, gdy Panna Młoda zamieszkuje w domu swojego nowego męża i w czasie wprowadzki zakrywano rękami otwór w piecu, bo wierzono że w przeciwnym razie teściowa szybko umrze.

 A jeśli chcecie, żeby wasza świadkowa szybko stanęła na ślubnym kobiercu to nic prostszego - wystarczy się potknąć przed ołtarzem. Ha! Będę specjalnie się potykała. Ciekawe co się dzieje w przypadku, jeśli świadkowa ma już męża? Potykając się fundujemy jej szybko rozwód?

   

 Co do zagranicznych przesądów, to mam dla was kilka ciekawostek. W Irlandii szczęście przynosiło pianie koguta o poranku w dzień ślubu oraz zobaczenie trzech srok. O ile na moim osiedlu koguta raczej nie uraczę (papuga się nie liczy?) to trzy sroki mogę przez okno wypatrzeć, chociaż mi się zawsze sroki mylą z wronami i będzie kolejny kłopot... Jest tu jakiś ornitolog, który mógłby do mnie przyjechać za te jedenaście miesięcy? 

   W Polsce przyjęło się, że ślub powinien zacząć się o pełnej godzinie, zaś w Chinach ceremonię rozpoczynają się w połowie godzin, na przykład o 13.30. Spowodowane jest to tylko, że po godzinie "wpół do" wskazówki zegara idą w górę jego tarczy, a nie w dół, dzięki czemu para młodych rozpoczyna wspólne życie wraz ze "wzrostem", co ma jej zapewnić szczęście.

    Uważacie, że nasza kościelna przysięga nie zachwyca? Albo twierdzicie, że jest staromodna? Cóż, przeczytajcie jak brzmi przysięga wypowiadana przez Pana Młodego w Tanzanii: "Niech się wykrwawię, niech mnie piorun roztrzaska, niech mnie zeżre krokodyl, niech ogłuchnę i oślepnę, niech stanę się żebrakiem, jeśli oszukam lub opuszczę żonę." Wam też zmiękły nogi od nadmiaru romantyzmu?

    Na koniec zostawiłam wam najlepszy zagraniczny przesąd, który z pewnością wywoła u was przypływ zazdrości. W Mauretanii przyszła żona ma obowiązek jak najwięcej przytyć przed ślubem. Ha! Szach mat, diety całego świata!