"Tango z rudzielcem" Andrzej Syska - Szafrański

   Wyobrażaliście sobie kiedyś, że tańczycie ogniste tango z nagim, rudobrodym mężczyzną? Jeśli tak, to będzie łatwiej wam zrozumieć głównego bohatera książki "Tango z rudzielcem."
   Tańczyć nigdy nie potrafiłam, być może dlatego, że w ogóle mało miałam okazji  wżyciu do takiej aktywności fizycznej i tym bardziej znamienny jest fakt, że zdecydowałam się przeczytać książkę z nazwą tańca w tytule, gdyż zazwyczaj z wrodzonym urokiem unikam wszystkiego co powiązane jest z czymś, czego nie potrafię.

   "Tango z rudzielcem" autorstwa Andrzeja Syska - Szafrańskiego, który ma fantastyczne włosy i abstrakcyjne podejście do rzeczywistości, to opowieść pewnego mężczyzny, który któregoś pewnego szarego poranka poczuł nieodpartą chęć tańca z nagim rudobrodym mężczyzną w niesprecyzowanym wieku. Ten nieokreślony wiek jest jak dla mnie minusem, bo przyjemniej jest tańczyć z przystojnym dwudziestosiedmioletnim nagim kawalerem niż z żylastym czterdziestolatkiem.

   Nasz bohater, Leon Karaś, wbrew pozorom nie jest pacjentem szpitala psychiatrycznego, tylko zwykłym, szanowanym urzędnikiem, który traktuje swoją pracę jak misję i wypełnia ją z największą starannością. Ma narzeczoną, piękną Monikę, której główną cechą jest "odwrotny uśmiech" - gdy jest radosna to wygląda na smutną i odwrotnie - gdy uśmiecha się promiennie to niechybny znak, że ktoś umarł.

   Leon i Monika to typowa para, która nie we wszystkim się dogaduje i gdzie przyzwyczajenie po latach wyparło namiętność i gorące uczucia. Niespodziewane pragnienie, które ogarnęło Leona spowodowało, że w ich związku zaczęło się coś w końcu dziać; tylko czy to do końca coś dobrego i rokującego na przyszłość?

" W końcu mężczyzna powinien od czasu do czasu zaskoczyć swą kobietę. To wzbogaca związek i bardzo go odświeża. Mam nadzieję, że za czterdzieści lat również będę mieć na tyle dużo fantazji, by móc jej zrobić jakąś niespodziankę. Mam też nadzieję, że po takim czasie ona będzie mieć na tyle wewnętrznego luzu, by tę niespodziankę przyjąć z humorem i dystansem." 

   Czytając tą książkę czułam ciągły niepokój. Coś musiało się w końcu wydarzyć, czekałam na moment, w którym główny bohater klaśnie radośnie w dłonie i powie, że zrobił sobie ze wszystkich podły żart i że jego zwidy i pragnienia nie są prawdziwe. To jak czytanie zapisków osoby ze szpitala dla obłąkanych; książka jest dziwaczna, jest inna, wywołuje poczucie niepokoju i zagrożenia, ale trudno jest się od niej oderwać i ciężko jest odłożyć ją na półkę, nie poznawszy zakończenia tej historii.

"Skoro muszę ciągnąć za sobą wieloryba, to znaczy, że mam w tym jakiś cel"

   A propo zakończenia! - jak można było się spodziewać nie jest ono jasne, klarowne i proste. Mi osobiście skojarzyło się z zakończeniem z książki "Bo we mnie jest ex" autorstwa Iwony Skrzypczak, więc jeśli ktoś z was ją zna, to będzie miał chociaż znikome pojęcie o tym w jakim stylu zakończyło się "Tango".

   Andrzej Syska - Szafrański oprócz ładnego nazwiska i pięknych włosów, ma niezwykły talent do pisania; stworzył bohatera bardzo charakterystycznego, życiowego, dzięki czemu trudno będzie o nim zapomnieć a to przecież dla pisarza najważniejsze - stworzyć postać, która zostanie na długo w czytelniczej pamięci.

   Jeśli lubicie nietypowe książki, które wymykają się schematom to sięgnijcie po "Tango z rudzielcem". Bo czasami trzeba porzucić konwenanse i zatańczyć z kimś nietypowym, żeby odnaleźć spokój w życiu.

   Za książkę serdecznie dziękuję Autorowi.