"Podstępna żmija, czyli endometrioza" Marzena Grzybowska

   Są trzy tematy tabu, których poruszać nie należy: polityka, religia i choroby. Dwa pierwsze mogą prowadzić do zażartych kłótni przy rodzinnym stole, kiedy nestorzy rodu nie są zgodni co do partii, która powinna rządzić krajem bądź ich przekonania religijne nieco się od siebie różnią. Natomiast temat chorób nie jest zbyt dobrze widziany w towarzystwie, ponieważ zdrowe osoby nie chcą słuchać o problemach i niedołężnościach innych. Już się tak w naszym społeczeństwie przyjęło, że lepiej ominąć drastyczny temat, tak na wszelki wypadek, gdyby miało nagle się okazać, że przez słuchanie opowieści innych choroba dopadnie także i nas.

   Marzena Grzybowska, autorka książki „Podstępna żmija, czyli endometrioza” nie boi się pisać o tym, co najbardziej nas przeraża. O chorobie. Główna bohaterka jej książki, Róża, zgłasza się do lekarza z powodu przewlekłego bólu brzucha. Po serii badań i zabiegów okazuje się, że cierpi ona na endometriozę, przewlekłą bestię, która atakuje co dziesiątą kobietę w wieku rozrodczym. Większość z Was zapewne nic o niej nie wie, podobnie jak nie wiedziałam i ja przed lekturą książki. Mimo że dolega ona milionom kobiet, to nie mówi się o niej głośno, zamiata się jej temat pod dywan, podobnie jak inne choroby układu rozrodczego.

„U niektórych kobiet zdarza się, iż część komórek endometrium wraz z krwią miesiączkową trafia „przez pomyłkę” do jajowodów i wydostaje się nimi do jamy brzusznej. Stąd docierają np. do otrzewnej, jajników, jelit, ścian pęcherza i zakotwiczają się na dobre. Takie wszczepianie się komórek błony śluzowej macicy do innych narządów nazywa się właśnie endometriozą, wędrującą, śluzówką macicy lub gruczolistością.”
Źródło: http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/choroby-kobiece/endometrioza-objawy-diagnoza-leczenie-endometriozy_36419.html

   Róża nie jest superbohaterką, nie przyjmuje diagnozy z wysoko podniesioną głową i wyprostowanymi plecami; jak każda osoba, w pierwszym odruchu poczuła strach, niedowierzanie, próbowała targować się w losem. Później jednak przyszedł moment kiedy zrozumiała, że ona i endometrioza będą już nierozerwalne i że musi nauczyć się z nią żyć i nie tracić przez nią życia. To, co najpiękniejsze jest w Róży to właśnie ta zwykłość, która pokazuje, że każdy z nas może poradzić sobie z czymś, co nas przeraża i że należy świętować każdy najmniejszy sukces, nawet to, że udało się nam jednego dnia złagodzić ból. 

    Aż dziw, że w takiej krótkiej nowelce autorce udało się zawrzeć tyle ludzkich emocji i strachów. To książka o ludzkiej niedołężności, o słabości i sile w obliczu choroby i o tym, jak choroba potrafi wyniszczyć lub zżyć ze sobą całą rodzinę. Kalejdoskop uczuć i emocji, które kumulują się w "Podstępnej żmii" jest niesłychany i kurczę, tylko kobieta potrafiłaby tak je dawkować, by nie przesadzić z ich namnożeniem.

   Bez wątpienie jest to książka, którą powinna przeczytać każda kobieta. Profilaktycznie, nie ku przestrodze, bo od endometriozy nie da się uciec, to genetyczna loteria, na którą nie mamy żadnego wpływu. Mamy za to wpływ na to jak przyjmiemy chorobę – ze strachem czy z uśmiechem na twarzy i pewnością, że nie przeszkodzi nam ona w życiu. Wybór należy tylko do nas. A pani Marzena pomaga nam podjąć ten właściwy.

Za książkę serdecznie dziękuję Autorce.