Tess Gerritsen "Dawca"

   Wiele mówi się obecnie o potrzebie oddawania swoich organów po śmierci; wszak w grobie do niczego nie będą nam potrzebne, a mogą zrobić jeszcze wiele dobrego tutaj, na ziemi. Nasze nerki, wątroba, żołądek czy serce, mają szanse przeżyć nas samych i działać jeszcze długie lata po tym, jak wydamy ostatnie tchnienie. O tym jak potrzebna jest to zgoda wie doskonale Abby DiMatteo, stażystka w jednym z Bostońskich szpitali. Kiedy na oddział trafia trzydziestoletnia kobieta po wypadku samochodowym i wszelkie badania wykazują, że jej mózg nie działa, po jej organy ustawia się kolejka chętnych lekarzy, którzy widzą w niej szansę dla swoich podopiecznych. Jednym z nich jest siedemnastoletni chłopiec, którego serce jest zbyt słabe, aby mógł dożyć osiemnastych urodzin. Krzyżówki krwi kobiety i chłopca zgadzają się, wymaga zgoda została podpisana, lekarze zaczynają przygotowywać się do operacji. Wtedy jednak przyszedł sygnał, że serce dostanie nijaka Nina Voss, żona milionera, który za wszelką cenę nie chce pozwolić odejść swojej ukochanej. Abby wbrew zasadom ratuje życie chłopca, narażając się na ogromne konsekwencje. I mimo, że kilkanaście godzin później znaleziono odpowiedniego dawcę dla Niny i do przeszczepu doszło, nie zmienia to faktu Abby zadarła z niewłaściwymi ludźmi. Dodatkowo, zaczęła zadawać niewygodne pytania. Skąd wzięło się serce dla Niny i dlaczego dokumentacja na jego temat została sfałszowana? Kim był człowiek, który serce pobrał i przywiózł? I co ma z tym wspólnego Mark, jej ukochany?

   Równolegle z tymi wydarzeniami, w zimnej i srogiej Moskwie, para tajemniczych ludzi zabiera czwórkę rosyjskich sierot na statek i obiecuje im lepsze życie w bogatej i baśniowej Ameryce. Jeden z chłopców, Jakow, niezwykle bystry jak na swój wiek, zaczyna podejrzewać, że ich podróż nie skończy się u nowych, adopcyjnych rodziców i że nie będą żyli długo i szczęśliwie.  

„Jeszcze długo po pogrzebie Karen Terrio fragmenty jej ciała nadal będą żyły. Serce, którego uderzenia czuła kiedyś w swojej piersi, gdy bawiła się jako mała dziewczynka, gdy wychodziła za mąż w wieku dwudziestu lat i gdy rok później rodziła dziecko, będzie nadal biły w klatce piersiowej innego człowieka. Trudno bardziej zbliżyć się do nieśmiertelności.”

   „Dawca” jest oczywiście świetnie skrojonym thrillerem, jednak porusza też inną ważną kwestię współczesnego świata – jak wiele można kupić za pieniądze? Czy da się wycenić czyjąś śmierć? I w którym miejscu na świecie śmierć dziecka jest świetnym biznesem? Dawno już wiedziałam, że jeżeli ma się pieniądze, można dokonywać rzeczy praktycznie niemożliwych; handel ludźmi i ich organami kwitnie na całego i ma się bardzo dobrze, mimo wielu akcji, które mają – w teorii – im zapobiegać. Za odpowiednią sumę można bez problemów kupić wszystko, a jeżeli dołoży się trochę więcej grosza, nikt nie będzie zadawał zbędnych pytań; jeżeli jakiś śmiałek się trafi to cóż… niewielka ołowiana kula z pewnością sprawi, że zamilknie na wieki.

   Gerritschen z zawodu jest lekarzem internistą; przez lata zajmowała się chorymi ludźmi, aż pewnego dnia, w latach osiemdziesiątych zamieniła swój stetoskop na pióro. I chyba nie mogła podjąć lepszej decyzji, bo teraz jest jedną z najpoczytniejszych autorek na świecie. W fenomenalny sposób łączy ze sobą świat medycyny i świat zbrodni; pokazuje, że wszystkie aspekty społeczeństwa wzajemnie się przenikają, a zwykli ludzie są często po prostu pionkami w wyszukanej grze tych, którzy mają ochotę rządzić. W wielu jej książkach można spotkać psychopatów, morderców i gwałcicieli, którzy żerują na ludzkim bólu i bezradności; w „Dawcy” miejsce mordercy zastępuje mamona, która potrafi wyrządzić równie wiele złego co przerośnięte ego zwyrodniałych ludzi.

   Pozostaje zadać sobie pytanie, czy gdyby więcej osób decydowało się oddać swoje organy, nielegalny handel nimi zaniknąłby? Z pewnością byłoby go mniej, bo nie byłoby potrzeby zdobywania siłą tego, co można dostać jako dar od drugiego człowieka.

   Jeżeli macie ochotę na mocną, dobrą książkę, to sięgnijcie po Gerritschen. Niekoniecznie po „Dawcę”, bo każda jej książka zamraża krew w żyłach i sprawia, że nocne sny zamieniają się w najgorsze koszmary. Jednak pamiętajcie, że ten tytuł jest pierwszym w jej dorobku literackim; to od Abby DiMatteo zaczęła swoją przygodę z pisaniem i to Abby jako pierwsza stała się łącznikiem Gerritschen z czytelnikami.